Otwiera nowe okno

Placówki opiekuńczo-wychowawcze

W placówkach opiekuńczo-wychowawczych umieszcza się dzieci pozbawione częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej w sytuacji gdy wyczerpane zostały możliwości udzielenia pomocy w rodzinie naturalnej lub umieszczenia w rodzinie zastępczej.

 Placówka opiekuńczo-wychowawcza:

  1. zapewnia dziecku całodobową opiekę i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby, w szczególności emocjonalne, rozwojowe, zdrowotne, bytowe, społeczne i religijne,
  2. realizuje przygotowany we współpracy z asystentem rodziny plan pomocy dziecku,
  3. umożliwia kontakt dziecka z rodzicami i innymi osobami bliskimi, chyba że sąd postanowi inaczej,
  4. podejmuje działania w celu powrotu dziecka do rodziny,
  5. zapewnia dziecku dostęp do kształcenia dostosowanego do jego wieku i możliwości rozwojowych,
  6. obejmuje dziecko działaniami terapeutycznymi,
  7. zapewnia korzystanie z przysługujących świadczeń zdrowotnych.

 

Placówki dzielą się na typy: interwencyjny, rodzinny, socjalizacyjny.

 

Na terenie Powiatu Nowosądeckiego funkcjonują placówki socjalizacyjne:

 

Placówka Opiekuńczo–Wychowawcza typu socjalizacyjnego w Klęczanach Nr 1 i Nr 2
33- 394 Klęczany 239
Tel. 18 548 94 60

 

Katolicka Placówka Opiekuńczo–Wychowawcza „Nasz Dom” w Mochnaczce

Mochnaczka Niżna 29
33 – 383 Tylicz
Tel. 18 476 17 95

Powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej ponosi średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo–wychowawczej.

W przypadku umieszczenia dziecka w placówce opiekuńczo–wychowawczej gmina właściwa ponosi odpowiednio wydatki:

  1. 10% w pierwszym roku pobytu dziecka w pieczy zastępczej,
  2. 30% w drugim roku pobytu dziecka w pieczy zastępczej,
  3. 50% w trzecim roku i następnych latach pobytu dziecka w pieczy zastępczej

 

Usamodzielnianie wychowanków

Osobie opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności,

  • rodzinę zastępczą
  • rodzinny dom dziecka
  • placówkę opiekuńczo-wychowawczą
  • regionalną placówkę opiekuńczo – terapeutyczną

1) przyznaje się pomoc na:

  • kontynuowanie nauki,
  • usamodzielnienie,
  • zagospodarowanie;

2) udziela się pomocy w uzyskaniu:

  • odpowiednich warunków mieszkaniowych,
  • zatrudnienia.

Prawo do pomocy ma osoba , która w ww. formie opieki została umieszczona na podstawie orzeczenia sądu, która przebywała w pieczy zastępczej przez okres co najmniej:

  1. trzy lata – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną:
  2. roku – w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo – wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo – terapeutyczną.

 

Wychowanek osiągający pełnoletność w rodzinie zastępczej lub jednej z w/w placówek ma prawo pozostawać w rodzinie/placówce do czasu ukończenia szkoły rozpoczętej przed osiągnięciem pełnoletności. W takim przypadku pomocą z tytułu usamodzielnienia wychowanek zostaje objęty dopiero po opuszczeniu rodziny lub placówki

 

Warunkiem przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki jest:

  • wskazanie przez osobę usamodzielnianą co najmniej na rok przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby,
  • złożenie indywidualnego programu usamodzielnienia na miesiąc przed osiągnięciem pełnoletności
  • złożenie wniosku o przyznanie pomocy

 

Opiekunem usamodzielnienia może zostać, po wyrażeniu zgody:

  • jeden z rodziców zastępczych
  • dyrektor placówki rodzinnej
  • koordynator rodzinnej pieczy zastępczej
  • pracownik socjalny
  • wychowawca
  • psycholog
  • osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą i zaakceptowana przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.

 

Indywidualny program usamodzielnienia jest opracowywany przez osobę usamodzielnianą wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności, a następnie jest zatwierdzany przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.